SZLAKI PTTK - Stowarzyszenie "Nasz Czerwińsk nad Wisłą"

Rower: Poza parową w Chmielewie rowerzyści nie będą mieli żadnych trudności z przejechaniem szlaku.

Przebieg szlaku:

Zachodni odcinek czerwonego Szlaku Trzech Grodów rozpoczyna się od dworca autobusowego w Wyszogrodzie (ul. Mickiewicza), gdzie swój początek/koniec, ma także niebieski Szlak im. W. Broniewskiego, prowadzący do Płocka. Początkowo przebiega chodnikiem, względnie drogą asfaltową (ul. Niepodległości), by za cmentarzem zejść w dolinę rzeki Wisły, w drogę szutrową (ul. Czerwińską). Tu mamy okazję obcowania z pięknem nadwiślańskiego krajobrazu, gdyż wędruje wzdłuż rzeki, jej tarasem nadzalewowym.

Na ok. 4 km szlak dochodzi do rzeczki Gawarka i przechodzi mostkiem na jej drugą stronę do wsi Chmielewo. Tu znajduje się zabytek (Nr rej. 687/2012) w postaci kapliczki z pocisku artyleryjskiego z okresu I wojny światowej. Szlak ostro odbija w lewo, wchodząc do lessowego jaru. Tu niewielką trudność, w postaci zmiany nawierzchni na drogę leśną i podjazd pod górę, może mieć turysta na rowerze.

Po wyjściu z parowu szlak przechodzi na drugą stronę szosy (droga krajowa nr 62) i przebiega dalej drogą asfaltową przez wieś Bolino. Na ok. 8 km szlak każe zejść z drogi i skręcić w prawo do wsi Stobiecin. Tu prowadzi drogą gruntową wzdłuż zabudowań wsi, by na skrzyżowaniu z figurką z 1906 roku skręcić w prawo. Po ok 1 km od wspomnianej figurki, szlak dochodzi do skrzyżowania z drogami gruntowymi, przez które przechodzi na wprost. Tu turystę otacza równinny krajobraz pól, choć towarzyszą mu, także gdzieniegdzie przydrożne wierzby, akacje czy topole.

Szlak zbliża się do szosy nr 62 – jest to już Czerwińsk, ul. Truskawkowa. Tu przechodzi na drugą stronę szosy i wchodzi w ulicę Grunwaldzką (asfaltem) i tą ulicą wśród alei kasztanowo-klonowej dochodzi do miejsca krzyżowania się szlaków w Czerwińsku nad Wisłą.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli większych trudności z przejechaniem szlaku.

Czerwińsk nad Wisłą (Klasztor) to punkt przecięcia się szlaku czerwonego ze szlakiem niebieskim. Z tego miejsca wychodzą też trzy ścieżki spacerowe po miejscowości Czerwińsk nad Wisłą o długości ok 4 km każdy. Szlak czerwony kieruje się drogą asfaltową obok zabytkowego Klasztoru – bazyliki romańskiej z XII w. (Nr rej. 352/1958) w dół ulicą Klasztorną do rynku (pl. Batorego). Na odcinku od Klasztoru do ul. Hallera szlak czerwony ma łączny przebieg ze szlakiem niebieskim. Na ul. Hallera szlak czerwony idzie w stronę rynku a szlak niebieski w stronę portu nad Wisłą. Następnie prowadzi ul. Królowej Jadwigi po czym skręca lekko w górę ul. Miejska do ul. Cmentarnej, gdzie skręca w stronę ul. Polnej. Następnie ul. Polną i dalej ul. Praga w kierunku na Zdziarkę. W miejscowości Czerwińsk nad Wisłą znajduje się historyczna zabudowa miasteczka, która stanowi zabytek (Nr rej. 841/2009). Szlak w tej miejscowości kilkukrotnie krzyżuje się ze ścieżkami spacerowymi. Od Klasztoru aż do końca miejscowości szlak prowadzi drogami asfaltowymi, by przejść najpierw w płyty betonowe, a następnie w utwardzoną drogę a następnie w drogę gruntową. Od miejsca Czerwińsk n. Wisłą (Dziwka) szlak czerwony prowadzi drogą przy brzegu rzeki Wisły (tu mamy okazję obcowania z pięknem nadwiślańskiego krajobrazu, gdyż wędruje wzdłuż rzeki, jej tarasem nadzalewowym), aż do lasu przed miejscowością Wilkówiec, gdzie droga odbija od rzeki Wisły o ok 500m. Dalsza część drogi prowadzi droga gruntową do wsi Wilkówiec, gdzie na rozstaju dróg rozpoczyna się droga asfaltowa. Drogą asfaltową dochodzimy do centrum wsi Wychódźc, gdzie szlak czerwony krzyżuje się ze szlakiem żółtym.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli trudności z przejechaniem tej części szlaku, za wyjątkiem przekroczenia parowu pomiędzy wsiami Miączyn a Miączynek. Parów jest dość głęboki a stromizna dość duża. Trzeba sprowadzić rower na dno parowu a następnie wypchać go w górę.

Centrum wsi Wychódźc to punkt przecięcia się szlaku czerwonego ze szlakiem żółtym. Z tego miejsca można dotrzeć szlakiem żółtym na Przyczółek Wiślany – ok 0,5km, a tam po wcześniejszym umówieniu przeprawić się na drugi brzeg Wisły i skierować się do Kampinoskiego Parku Narodowego. Można też skierować się w przeciwną stronę do PKS Chmielewo, do drogi nr 62 – ok 4 km.

Ze wsi Wychódżc szlak czerwony prowadzi drogą asfaltową wśród domów do wsi Miączyn. Tam można zobaczyć zespół dworski (dwór i park) wpisany do rej zabytków (Nr rej. 358/1987). Dalej droga asfaltowa po ok 1 km zmienia się w drogę szutrową i prowadzi wśród pół. Droga szutrowa ma ok 500 m po czym znów staje się drogą asfaltową. Po dojściu do skrzyżowaniu w centrum wsi Miączyn szlak gwałtownie skręca w prawo i prowadzi wzdłuż parowu drogą gruntową. Po około 500 m szlak gwałtownie skręca w lewo w parów i przekracza go. Z parowu szlak wychodzi w bezpośrednim sąsiedztwie domu sołtysa wsi Miączynek. Zejście i wyjście z parowu jest dość strome. Dalej drogą gruntową ok 2 km do Miączynek PKS. W tym miejscu droga zmienia się w drogę asfaltową na ok 1 km, po czym znów jest drogą gruntową. Tutaj w oddali po prawej stronie widzimy Wisłę, a droga gruntowa prowadzi wśród pół. Dochodzimy do polnej kapliczki i dalej do skrzyżowania drogi gruntowej z droga asfaltową. Jest to miejscowości Wólka Smoszewska i ok 7,5 km wędrówki od Wychódźca. Następnie przekraczamy most na rzeczce i idziemy parowem. Po prawej stronie mijamy Kościół parafialny pw. Św. Mateusza w Smoszewie, a po lewej cmentarz oraz kapliczka Św. Izydora – patrona rolników. Dalej droga asfaltowa do Smoszewa PKS/Dwór. Tutaj po prawej stronie znajduje się pałac eklektyczny z końca XIX w. otoczony parkiem krajobrazowym. Po lewej stronie znajduje się Hostel Smoszewski, gdzie można przenocować.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli większych trudności z przejechaniem szlaku, z tym że pomiędzy miejscowościami Smoszewo a Mochty Smok trzeba korzystać z drogi gruntowej, czasami uszkodzonej przez ciągniki rolnicze. Rower trzeba prowadzić też w parowach, przy Zakroczymiu i Mochtach Smok, ale nie ma tu stromizn.

Wędrówkę zaczynamy na dużym skwerze przed dworem w Smoszewie. Po około 200m, przy sklepie spożywczym szlak skręca ostro w prawo. Tutaj kończy się asfalt i zaczyna droga gruntowa. Prowadzi ona wzdłuż starych drzew i domów. Po ok 0,5 km droga prowadzi już wśród pół, ale cały czas wzdłuż drzew, które rosną na miedzy pomiędzy polami. Droga polna prowadzi z jednej i drugiej strony drzew. Droga ta po zakończeniu zabudowań czasami jest uszkodzona przez rolników orzących pola. Po przejściu kolejnego ok 0,5 km szlak dochodzi do lasu, do którego wchodzi ścieżką leśną. Las ciągnie się na ok 0,5 km. Po przejściu ok 1 km drogą gruntową prowadzącą wśród pół dochodzi do drogi szutrowej. Następnie prowadzi prosto tą drogą i dochodzi do niedużego parowu na końcu którego znajduje się małe skupisko zabudowań. Tutaj zaczyna się dość długi, głęboki i bardzo malowniczy parów, porośnięty po obydwu stronach starymi drzewami. Po kolejnym ok 0,5 km szlak dochodzi do mostu na rzeczce Struga. Po jego przekroczeniu i po lekkim podejściu w górę wychodzi przy zabudowaniach mieszkalnych przy działającej w XIX w. cegielni. Następnie szlak dochodzi do drogi asfaltowej. W tym miejscu można zobaczyć komin i pozostałości cegielni z XIX i XX w. oraz dojść do miejsca widokowego nad Wisłą. Następnie szlak prowadzi drogą asfaltową. Po prawej stronie widać Wisłę. Dochodzi do kapliczki na rozstaju dróg i dalej kieruje się prosto drogą asfaltową. Prowadzi do miejscowości Wólka Smoszewska pomiędzy domami i dochodzi do skrzyżowania dróg, na którym znajduje się kapliczka przy starej lipie. Tutaj szlak idzie dalej prosto. Nawierzchnia zmienia się na szutrową, a następnie na ścieżkę gruntową. Szlak wchodzi do kolejnego parowu porośniętego starymi drzewami. Początkowo prowadzi przy ogrodzenia zamkniętego osiedla domów jednorodzinnych. Szlak schodzi na dno parowu wśród drzew a następnie prowadzi w górę. Na wyjściu z parowu znajduje się betonowy znak. Odtąd szlak prowadzi droga szutrową, cały czas prosto. Po ok 1 km dochodzi do skrzyżowania dróg, na którym znajduje się kamień narzutowy i kierunkowskaz szlaku. Tutaj szlak kieruje się do parowu. Na skrzyżowaniu parów jest niewidoczny a dojście do niego prowadzi przez drogę gruntową, często uszkodzona przez rolnika podczas orki. Po lewej stronie wśród pół widać białą ciekawą kapliczkę malowniczo położoną wśród pól. Parów początkowo nie jest zalesiony, znajduje się w nim dużo kamieni narzutowych, które trzeba omijać. Szlak w parowie skręca w prawo i idzie nim cały czas, najpierw wśród drzew a następnie zabudowań. Wśród zabudowań parów przechodzi ze ścieżki gruntowej w drogę szutrową, która oznaczono w Zakroczymiu jako ul. Parowa Płocka. Na końcu parowu znajduje się rozstaj dróg. Szlak skręca ostro w lewo w ul. Parowa Okólna i prowadzi płytami betonowymi w górę. Następnie idzie ul. Gdańską wyłożoną betonowym brukiem prowadzi na Rynek w Zakroczymiu wyłożony „kocimi łbami”, i tam szlak czerwony spotyka się ze szlakiem zielonym (możliwość dojścia do PKP Modlin). W Zakroczymiu znajdują się liczne zabytki, w tym późnogotycki kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Św., w którego ściany wmurowano granitowe kule armatnie i koła młyńskie.

Dystans: 5,5 km.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli żadnych trudności z przejechaniem szlaku.

Przebieg szlaku:

Zakroczym położony jest na wysokim brzegu Wisły (Wisła nie jest widoczna), oddzielony jest od Wisły dużą Kępą Gołaską, która objęta jest Rezerwatem Zakole Zakroczymskie. Szlak prowadzi z Rynku chodnikiem ul. Rybacką do ronda. Stamtąd odbija w prawo ul. Warszawską i kieruje się w stronę Modlina. Po lewej stronie mija budynek urzędu miejskiego w Zakroczymiu, następnie budynek Policji. W tym miejscu szlak przebiega bardzo blisko szlaku zielonego i odbijając w prawo w ul. Starostwo można do niego dojść. Dalej szlak czerwony prowadzi chodnikiem betonowym aż do wsi Gałachy i idzie cały czas prosto wzdłuż drogi. Po ok 2,5 km od rynku dochodzi do wiaduktu nad trasa S7, przekracza go i idąc drogą asfaltową po ok 1 km dochodzi do skrzyżowania drogi do Twierdzy Modlin. Droga do Twierdzy Modlin skręca w prawo, natomiast szlak prowadzi dalej prosto do szosy nr 62, przekracza ją poprzez przejście dla pieszych, a następnie skręca w lewo asfaltową ścieżką w stronę Lotniska Modlin. Asfaltowa ścieżka prowadzi do samego terminalu lotniczego, gdzie szlak się kończy.

Przebieg szlaku:

Szlak rozpoczyna się na Rynku w Zakroczymiu. Schodami kamiennymi schodzi się skarpą w stronę Wisły. Po prawej stronie znajduje się późnogotycki kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Św., po czym szlak ostro skręca w lewo a następnie w prawo w parów (ul. Starostwo). Parowem po drodze gruntowej wśród zabudowań prowadzi w górę, następnie pośród starych wierzb kieruje się w stronę budynku Policji, gdzie istnieje możliwość dojścia do szlaku czerwonego. Następnie ostro skręca w prawo, w stronę skarpy wiślanej, gdzie dawniej znajdowały się ruiny kasztelanii zakroczymskiej, a gdzie obecnie znajduje się oferująca noclegi „Kasztelania Pod Lipami”. Po skończeniu się szutrowej drogi szlak skręca w prawo w dół parowu. Przez parów prowadzi ścieżką gruntową i schodzi na dół na tereny Kępy Gałaskiej. Następnie prowadzi wzdłuż starorzecza Wisły (Łachy) – po lewej i wysokiej skarpy wiślanej – po prawej. Po przejściu ok 1 km dochodzi do dużej polany, którą przechodzi na ukos i dochodzi ponownie do skarpy wiślanej. Tutaj ostro skręca w lewo i prowadzi po dużej stromiźnie w górę skarpy. Miejsce to nie jest łatwe do przejścia, ponieważ podejście jest bardzo strome. Następnie na skarpie szlak prowadzi wśród starych kasztanów, miedzą pomiędzy polami (uwaga – zdarza się, że miedza jest częściowo zaorana) i dochodzi do drogi asfaltowej we wsi Gałachy. Po ok 200 m dochodzi do skrzyżowania dróg, gdzie korzystając z drogi św. Jakuba (skręt w lewo) można dojść do szlaku czerwonego. Szlak prowadzi prosto drogą asfaltową. Po ok 600 m skręca w prawo i prowadzi drogą asfaltową w stronę Wisły. Na końcu tej drogi znajduje się punkt widokowy (widok na Wisłę, Twierdze Modlin i most na Wiśle). W tym miejscu szlak skręca w lewo i prowadzi wzdłuż Wisły. Po ok 500 m droga asfaltowa się kończy i zmienia się w drogę gruntową. Szlak cały czas prowadzi wzdłuż Wisły, przebiega pod trasa S7 i dochodzi do budynków twierdzy Modlin, gdzie łączy się z dotychczasowym szlakiem zielonym.

Dystans: 1,5 km.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli żadnych trudności z przejechaniem szlaku.

Przebieg szlaku:

Szlak zaczyna się przy szosie nr 62, blisko początku/końcu szlaku są przystanki autobusowe w kierunku Warszawy oraz Płocka. Szlak prowadzi chodnikiem betonowym wzdłuż drogi asfaltowej i alei kasztanowo-akacjowej. Po lewej stronie szlak mija budynek urzędu gminy Czerwińsk nad Wisłą. Po ok 500 m dochodzi do skrzyżowania ze ścieżką spacerową żółtą (Wokół Czerwińska). Przecina ją i idzie dalej prosto ul. Władysława Jagiełły w kierunku widocznej z daleka bazyliki romańskiej z XII w. (Nr rej. 352/1958). Po kolejnych ok 500 m dochodzi do miejsca krzyżowania się szlaków i ścieżek w Czerwińsku nad Wisłą. W tym miejscu szlak niebieski spotyka się ze szlakiem czerwonym. Z tego miejsca wychodzą też trzy ścieżki spacerowe po miejscowości Czerwińsk nad Wisłą o długości ok 4 km każdy. Szlak niebieski kieruje się drogą asfaltową w dół ul. Klasztorną do ul. Hallera. Na odcinku od Klasztoru do ul. Hallera szlak niebieski ma łączny przebieg ze szlakiem czerwonym. Na ul. Hallera szlak niebieski skręca w prawo, a następnie idzie po stromych kamiennych schodach w dół nad samą rzekę do portu w Czerwińsku nad Wisłą. Tutaj znajduje się pomost, do którego cumują łodzie i gdzie można (po wcześniejszym umówieniu) przeprawić się na drugą stronę Wisły. Ze schodów można podziwiać imponującą panoramę Wisły.

Dystans: 0,5 km.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli trudności z przejechaniem szlaku, za wyjątkiem pokonania stromizny wału.

Przebieg szlaku:

Szlak ten jest przedłużeniem istniejącego szlaku niebieskiego z Kampinoskiego Parku Narodowego, który dochodzi do Pomnika Pomordowanych w Śladowie w dniu 18.09.1939 r. po Bitwie nad Bzurą przez Wermacht. Przedłużenie ma niespełna ok 500 m i prowadzi po gruncie poprzez wał wiślany a następnie w lewo wzdłuż wału, później do samej Wisły do miejsca gdzie można cumować łodzie/kajaki. Z tego miejsca można podziwiać piękną panoramę Czerwińska nad Wisłą.

Dystans: 4,5 km.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli trudności z przejechaniem szlaku.

Przebieg szlaku:

Szlak rozpoczyna/kończy się przy szosie nr 62 (blisko przystanki autobusowe w stronę Płocka i Warszawy), a następnie prowadzi chodnikiem przy drodze asfaltowej do dworu w Chociszewie. Klasycystyczny dwór został wzniesiony w trzeciej ćwierci XIX wielu dla rodziny Lewockich, parterowy, z ryzalitem na osi zwieńczonym trójkątnym frontonem i z arkadowym wejściem i takimi oknami po obu stronach. Ok 200 m za dworem znajduje się zabytkowy drewniany kościół pw. św. Leonarda. Szlak skręca w lewo jeszcze przed dojściem do kościoła. Idzie pośród pól drogą szutrową, przy której znajdują się głowiaste wierzby. Następnie skręca w prawo, dalej idzie prosto i na rozstaju dróg skręca w lewo w drogę polną. Po ok 200 m dochodzi do drogi asfaltowej i skręca w prawo. Prowadzi cały czas tą drogą aż do wsi Wychódźc, gdzie krzyżuje się ze szlakiem czerwonym (Trzy Grody Nadwiślańskie). Dalej po ok 500 m droga asfaltową dochodzi do przyczółku wiślanego w Wychódźcu. Tutaj można zacumować łódkę/kajak i po wcześniejszym umówieniu przeprawić się na drugi brzeg Wisły. Drugi brzeg jest dobrze widoczny, bo w tym miejscu odległość pomiędzy brzegami to tylko ok 500 m.

Dystans: 3 km.

Rower: Rowerzyści nie będą mieli trudności z przejechaniem szlaku.

Przebieg szlaku:

Szlak ten jest przedłużeniem istniejącego szlaku żółtego, który dochodzi do przystanku autobusowego we wsi Nowiny z Kampinoskiego Parku Narodowego. Z Nowin PKS prowadzi drogą asfaltową aż do skrzyżowania dróg we wsi Secymin. Przekracza skrzyżowanie o dalej prowadzi prosto drogą asfaltową. Dochodzi po ok 500 m do kościoła pw. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Nowym Secyminie. Jest to najlepiej zachowana świątynia mennonicka na tych terenach. Dawny zbór mennonicki, obecnie kościół katolicki, znajduje się na Olęderskim Szlaku Turystycznym nad środkową Wisłą. Dalej prowadzi droga asfaltowa do wału wiślanego, przekracza go i po przejściu wału po płytach betonowych dochodzi do przyczółka wiślanego w Secyminie. Tutaj można zacumować łódkę/kajak i po wcześniejszym umówieniu przeprawić się na drugi brzeg Wisły. Drugi brzeg jest dobrze widoczny, bo w tym miejscu odległość pomiędzy brzegami to tylko ok 500 m.

Dystans: ok 4 km.

Rower: Ścieżka niedostępna dla rowerów, przeznaczona do spacerów i nordic walking.

Przebieg ścieżki:

Ścieżka czerwona nosi nazwę Most Jagiełły dlatego, że jej przebieg pokrywa się w części ze ścieżką edukacyjną pod tym tytułem. Na trasie ścieżki znajduje się 6 tablic poświęconych historycznemu wydarzeniu – przeprawie przez Wisłę pod Czerwińskiem wojsk króla Władysława Jagiełły w 1410 r.

Ścieżka czerwona rozpoczyna swój bieg w miejscu krzyżowania się szlaków PTTK (czerwonego i niebieskiego). Miejsce to jest też początkiem innych ścieżek spacerowych. W tym miejscu znajduje się też pierwsza tablica edukacyjna, pt. Most Jagiełły. Ścieżka kieruje się w stronę bazyliki romańskiej i chodnikiem prowadzi przy zabudowaniach klasztornych. Dochodzi do schodów naprzeciwko wejścia do kościoła. Tutaj znajduje się druga tablica edukacyjna pt. Wzgórze Króla Władysława Jagiełły. Schodami wychodzimy do góry, skręcamy w prawo, z lewej mijamy bazylikę i dzwonnice kościelną, i dochodzimy do figury Chrystusa i kamieni narzutowych z wyrytymi nazwami miejscowości należących do parafii czerwińskiej. Dalej schodzimy kamiennymi schodami w dół do ul. Klasztornej. Po dojściu do zabudowań skręcamy w dół w ul. Kościuszki, a następnie w lewo i dochodzimy do ul. Hallera. Tu przy schodach, które prowadzą do portu w Czerwińsku, znajduje się trzecia tablica edukacyjna pt. Most Łyżwowy. Stąd też rozciąga się piękna panorama Wisły (a parę kroków wcześniej można odpocząć przy wiacie turystycznej). Ścieżka kieruje w lewo i następnie w prawo w stronę rynku (pl. Batorego). Na skwerze przy rynku znajduje się czwarta tablica edukacyjna pt. Rozważania nad konstrukcja mostu. Ścieżka prowadzi cały czas wśród urokliwych budynków miasteczka z XIX i XX w. (w większości drewnianych), o układzie urbanistycznym z XVI-XIX w. Cały czas prosto ul. Królowej Jadwigi mija z prawej strony kilka wejść na bulwar wiślany i dochodzi do małego parowu. Tu droga jak dotąd asfaltowa zmienia się w szutrową a następnie w polną. Dochodzi do miejsca zwanego Zdrojkiem, gdzie ustawiono piątą tablice edukacyjną pt. Lokalizacja przeprawy w 1410 r. Następnie ścieżką prowadzi cały czas wzdłuż Wisły aż do mostku na Strudze Czerwonce, zwanym „Mostem Zakochanych”. Po przekroczeniu mostku dochodzi do szóstej tablicy edukacyjnej pt. Struga Czerwonka w Czerwińsku. Po lewej stronie mija pomnikową samotną wierzbę rosnącą malowniczo nad samą Wisłą, zwaną „Dziwką”. Ścieżka skręca w lewo w drogę szutrową, lekko w górę prowadzi następnie płytami betonowymi. Następnie prowadzi drogą asfaltową (ul. Praga), a później ul. Polną. Skręca w ul. Cmentarna w lewo i prowadzi cały czas prosto aż do Trzech Krzyży, przed którymi skręca pod górkę w prawo w stronę cmentarza. Przekracza bramę cmentarną i prowadzi poprzez cmentarz, gdzie można zobaczyć stara drewniana dzwonnicę z XIX w. oraz stare nagrobki. Wychodzi z cmentarza przez główną bramę, skręca w lewo i dalej idzie prosto ul. Piotra Dunina. Skręca w lewo w ul. Klasztorną i dochodzi do miejsca rozpoczęcia wędrówki.

Dystans: ok 4 km.

Rower: Ścieżka niedostępna dla rowerów, przeznaczona do spacerów i nordic walking.

Przebieg ścieżki:

Ścieżka rozpoczyna się w miejscu krzyżowania się szlaków PTTK (czerwonego i niebieskiego). Miejsce to jest też początkiem innych ścieżek spacerowych. Ścieżka kieruje się w stronę bazyliki romańskiej i chodnikiem prowadzi przy zabudowaniach klasztornych (razem ze ścieżką czerwoną i niebieską), po czym mija bazylikę, dzwonnicę i figurę Chrystusa niosącego krzyż i schodzi po kamiennych schodach do miasteczka. Tutaj udzie prosto ul. Klasztorną. Dochodzi do ul. Hallera i kieruje się w stronę portu w Czerwińsku. Schodzi w dół kamiennymi schodami do portu, po czym idzie bulwarem wzdłuż Wisły. Przez bulwar prowadzi wydeptana ścieżka gruntowa, a przy niej usytuowane są tablice ze zdjęciami i opisem tradycji wiślanych miejscowości Czerwińsk nad Wisłą. Idąc cały czas brzegiem Wisły dochodzimy do końca bulwaru. W tym miejscu znajduje się tablica pamiątkowa upamiętniająca przeprawę wojsk Władysława Jagiełły przez Wisłę w 1410 r. Ścieżka skręca lekko w górę w brukowaną „kocimi łbami” ulicę, po czym dochodzi do ul. Królowej Jadwigi i skręca w prawo i dalej prowadzi asfaltem, po czym skręca w prawo w drogę szutrowa a następnie w mały parów. Parowem dochodzi do miejsca zwanego Zdrojek i tam skręca w lewo parowem w górę. Ostro idzie w górę po czym wychodzi na ul. Polnej, gdzie skręca w lewo. Dalej idzie prosto asfaltową ul. Polna aż do cmentarza. Po minięciu cmentarza dochodzi do rozstaju dróg i kapliczki, gdzie ścieżka skręca w prawo w brukowaną ścieżkę pieszą. Idzie tą ścieżką aż do przychodni, gdzie krzyżuje się ze szlakiem niebieskim i prowadzi dalej prosto małą gruntową ścieżką pomiędzy zabudowaniami. Dochodzi do szosy 62 i skręca w lewo i dziej wzdłuż niej. Następnie dochodzi do zabytkowego młyna elektrycznego z kończą XIX w. Mija go i po 200 m skręca w lewo, gdzie spotyka się ze szlakiem czerwonym i aleją kasztanowo-klonową prowadzi do miejsca skąd rozpoczęła swój bieg.

Dystans: ok 4 km.

Rower: Ścieżka niedostępna dla rowerów, przeznaczona do spacerów i nordic walking.

Przebieg ścieżki:

Ścieżka niebieska rozpoczyna swój bieg w miejscu krzyżowania się szlaków PTTK (czerwonego i niebieskiego). Miejsce to jest też początkiem innych ścieżek spacerowych. Następnie prowadzi razem ze ścieżką czerwoną i żółtą przy zabudowaniach klasztornych, bazylice, figurze Chrystusa, kamieni narzutowych z nazwami wsi, prze schody kamienne do ul. Kościuszki, która schodzi na dół w kierunku Wisły. Tutaj odbija w prawo i prowadzi pośród zabudowań. Po wyjściu z zabudowań z prawej strony mija niewidoczny, zarośnięty krzakami Kopiec Kościuszki (niestety niedostępny dla turystów) i po niedługim czasie skręca małym parowem w lewo w stronę Wisły. Idzie przy Wiśle a następnie wchodzi w parów i malowniczo, raz w górę raz w dół przekracza parowy. Brzeg podnosi się i po przekroczeniu wielu parowów znajdujemy się na wysokim brzegu Wisły. Cały czas podczas wędrówki towarzyszy nam piękny widok na Wisłę. Ścieżka dochodzi do lasu sosnowego i wije się przez niego aż do obniżenia, gdzie dochodzi do ruiny domu. Tu ścieżka się kończy i wraca z powrotem tą samą trasą do miejsca jej rozpoczęcia.